Το βιβλίο φιλοδοξεί να καλύψει υπαρκτά κενά στην έρευνα των τουρκισμών της ελληνικής, έχοντας δύο βασικούς ερευνητικούς στόχους: τη μελέτη της μορφολογικής προσαρμογής τους και την περιγραφή των δάνειων τουρκικών παραγωγικών μορφημάτων.
Στο πρώτο μέρος εξετάζονται τα σχήματα μορφολογικής προσαρμογής με βάση το ληκτικό τμήμα και τον τόνο των τουρκικών προδρόμων, το πρόβλημα της διάκρισης επιθέτων και ουσιαστικών στην τουρκική και στην ελληνική και οι δάνειες στην ελληνική σύνθετες λεξικές μονάδες της τουρκικής, γνωστές ως ιζαφέτ.
Στο δεύτερο μέρος εξετάζονται αναλυτικά τα γνωστά δάνεια τουρκικά μορφήματα -τζής, -λίκι, -λής, -ής, αλλά και ορισμένα που εντοπίζονται για πρώτη φορά (-τζίκος, -λεμές, -τζούδ\', καρα-). Θίγονται επίσης θέματα όπως το πρόβλημα της φωνητικής μορφής των τουρκικών επιθημάτων, οι μηχανισμοί επανανάλυσης, το φαινόμενο της πλεοναστικής παρουσίας επιθημάτων και ερμηνεία του μηχανισμού δανεισμού παραγωγικών μορφημάτων.
Η εξέταση δεν περιορίζεται στα δεδομένα της ΚΝΕ αλλά γίνεται και σε διαχρονικό, διαδιαλεκτικό και διαστρωματικό επίπεδο. Η διαχρονική έρευνα αφορά γλωσσικό υλικό της ελληνικής και της τουρκικής, που εκτείνεται στους οκτώ περίπου αιώνες των τουρκοελληνικών γλωσσικών επαφών. Η διαδιαλεκτική έρευνα αφορά κυρίως τους τουρκισμούς των βόρειων ιδιωμάτων και της ποντιακής. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις βαλκανικές τουρκικές διαλέκτους, με τις οποίες τα ελληνικά ιδιώματα του ελλαδικού χώρου ήρθαν σε επαφή. Η μελέτη των δάνειων τουρκικών μορφημάτων στην ελληνική συσχετίζεται με τη χρήση της γλώσσας από διάφορες κοινωνικές ομάδες, που καθορίζονται με βάση χαρακτηριστικά όπως το φύλο, η κοινωνική τάξη, η ηλικία, η μόρφωση, η καταγωγή κτλ.
Για αρκετά από τα φαινόμενα που εξετάζονται επιχειρείται συγκριτική μελέτη των τουρκισμών στις βαλκανικές γλώσσες. Τέλος στο βιβλίο ο αναγνώστης θα βρει απαντήσεις και σε αρκετά προβλήματα ετυμολογίας των τουρκισμών της ελληνικής και των ιδιωμάτων της (νέες ετυμολογίες, ετυμολόγηση από την τουρκική λέξεων που δεν θεωρούνταν τουρκικές, διόρθωση εσφαλμένων ετυμολογιών, βελτίωση ετυμολογιών με χρήση διαλεκτικών ή παλαιότερων τουρκικών τύπων κτλ.)